Yazar: Adnan YALIM
Yıl: 2023 Cilt: 7 Sayı: 1 Sayfa: 40-47
Özet: Ülkemizde, son yıllarda geleneksel resim atölye eğitiminin temelini oluşturan; doğadan, yani model ve kurgu birlikteliğinin etüdüne dayalı geleneksel yöntem, yerini fotoğraftan resme bırakmıştır. Geleneksel resim eğitiminin temeli, duyular yoluyla algıladığımız gerçekliğin yansıtılması öğretisine dayanır. Bu yansıtma körü körüne bir taklit değil, bu doğa gözlemi yoluyla bir seçme ve ayıklama işi ve nesneler arasında uyumlu bir birlikteliğin sağlanması ile ulaşılan yeni bir gerçekliktir. Bu yol sanatın birincil hedefi olan yaratıcılık ve özgünlük yolunda atılan ilk adımdır. Ama buna karşın fotoğraftan yola çıkılarak oluşturulan resimde; yapılması gereken tek şey mekanik bir gerçekliğin yani fotoğrafın olabildiğince aslına sadık kalarak resmedilmesidir. Bir bireyin, bir öğrencinin ihtiyacı olan tek şey; teknik beceri ve ustalıktır. Teknik beceri ve ustalıkla sınırlı kalan bir resim anlayışı da özgünlükten uzak kalır. Günümüzde resim eğitimi; klasik resim eğitimi, modern sanat öğretisi, kavramsal sanat ve dijital sanat ile bir bütündür. Bu olguları yok sayan bir resim eğitimi de tek yönlü ve kadük kalacaktır. Fotoğraf büyütmeyle sınırlı kalmış bir sanat eğitimi görsel ve zihinsel tembelliğe yol açar ve bu bağlamda resim eğitimi amacına ulaşamaz.
Anahtar Kelimeler: Geleneksel Sanat, Plastik Sanatlar, Resim Eğitimi, Yozlaşma.
Kaynakça
- Wölffin, H. (2000). Sanat tarihinin Temel Kavramları: Remzi Kitabevi
- Moran, B. (2022). Edebiyat kuramları ve Eleştiri. İstanbul: İletişim Yayınları
- Hauser, A. (2021). Sanatın Toplumsal Tarihi. Çev. Duygu şahin, İstanbul: Kırmızı Yayınları
- Sözen, M. Tanyeli, U. (1996). Sanat Kavramları ve Terimleri Sözlüğü: Remzi Kitabevi
- Turani, A. (1995). Sanat Terimleri Sözlüğü: Remzi Kitabevi
Share this content: