Yazar: Gülsüm AYTAÇ
Yıl: 2009 Cilt: 1 Sayı: 2 Sayfa: 13-21
Özet: Kese, başta madeni paralar olmak üzere, günlük hayatta çok kullanılan, lüzumlu eşyaların içine konulduğu ve bu amaca uygun forma sahip torbalara denir. Osmanlıca’da “Kise-Kese” küçük, büyük torba, kap, cepte taşınan para torbası olarak tanımlanır. .Kese Osmanlı Döneminde mali bir kıymet olarak da kullanılmış, miktarı 500 kuruş tutarı paraya “bir kese akçe” denilmekteydi. Arapça’da “kise-kese” cüzdan manasında kullanılmaktadır.
Anahtar Kelimeler:
Kaynakça
- DEVELİOĞLU, Ferit, Osmanlıca –Türkçe Sözlük, Ankara., 1986, s.624
- ÖZBEL, Kenan, “Eski Türk Keseleri” , El Sanatları VI. , Ankara, s. 4
- SARI, Mevlüt, El Mavarid, Arapça-Türkçe Sözlük, İstanbul, 1982, s. 1339
- ÖZBEL, Kenan, a.g.m., s.4
- ONUK, Tacizer,İğne Oyaları , Ankara., 1981,s.VII
- ÖGEL, Bahaddin, “Türk Dokumacılığı IX”, Türk Kültür Tarihine Giriş V, Ankara, 1985, s.137
- ÖGEL, Bahaddin,A.g.e.,s.137
- ÖGEL, Bahaddin, “Etek ve Kuşaklar V”,A.g.e.,s.85
- SÜSLÜ, Özden, Tasvirlere Göre Anadolu Selçuklu Kıyafetleri, Ankara,1989,s.173
- ONUK, Tacizer, A.g.e., s.VII
- ARIK, R. Oğuz, Türk Sanatı, İst., 1975
- BOLANYIĞ, Eme, Eski Türk Keseleri, ,Yayınlanmamış Lisans Tezi, Konya, 1985, s.3
- KOÇU, R.Ekrem, A.g.e., s.41-42
- AYTAÇ,G., “Nerede Eski Keselerimiz”, Kültür ve Sanat ,S.23,Ankara 1994,s.36-39
- ONUK, Tacizer, A.g.e., s.IX
- KOÇU, R.Ekrem, A.g.e.,s.41-42
- ÖGEL, Bahaddin, “Oya ve Nakış XVII”,Türk Kültür Tarihine Giriş,S.V, Ankara,1985, s.349
- BOLANYIĞ, Emel,A.g.t., s.10
- ÖZBEL, Kenan, A.g.m., s.10
- ÖZBEL, Kenan, A.g.m., s.10
- ÖZBEL, Kenan, A.g.m., s.10
- KÖYLÜOĞLU, Neriman,A.g.m.,s.60
Share this content: