Yazar: Binnaz KOCA & Yeliz Selvi GÖLPUNAR
Yıl: 2024 Cilt: 7 Sayı: 2 Sayfa: 45-62
Özet: Türkiye’nin ilk dil müzesi olan Kelime Müzesi, basit olarak dil sevgisini aşılamak için kurulmuştur. Dil, insanı insan yapan en önemli özelliklerden biridir. Ancak günümüzde kelimelere, dile ve okuryazarlığa olan ilgi ve takdir hızla azalmaktadır. Bu perspektiften bakıldığında müze her yaş için benzersiz, sürükleyici öğrenme deneyimleri yoluyla dil sanatları ve bilimine ilişkin sağlam bir anlayışa dayanan kelimeleri ve dili keşfetmek için ilham veren ve didaktik bir özelliktedir. Bu anlamda kelimelerle ilgili sürekli merakı teşvik etmeyi amaçlayan müzenin özellikle eğitim misyonu ayırt edici bir misyon olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu misyonu gerçekleştirmek için müze ziyaretçileri için eğlenceli, oyunsal, beklenmedik, motive edici, anlamlı, katılımcı bir deneyimi olanaklı kılmakta, bunu yaparken zaman zaman teknolojiye başvurarak güncel ve çağdaş olana referans etmekte ve katılımı teşvik etme konusundaki kararlılığını içeriğine açıkça yansıtmaktadır. Bu perspektiften bakıldığında müze bir koleksiyon üzerine değil de, kelimeler ve anlamları üzerine inşa edilmiş bir müze olarak belirli bir değerler sistemini yansıtmaktadır. Ancak müze, dili temsil eden nesneleriyle görsel ile dilsel olanın ilişkisini de sorgulamaya açan bir karaktere sahiptir. Müzenin ilgi nesnelerini oluşturan referanslarla ve katılımcı tecrübesiyle görselin tahakkümü zaman zaman dilsel olanın önüne geçerken, müzenin tanımlanışı konusunda da bazı kafa karışıklıkları yaratmaktadır. Tüm bu değerlendirmelerden yola çıkarak çalışmada müzenin Türk dili açısından önemi ve ilk olma özelliği ile genel karakteristiği açısından kritik edilebileceği hususlara dair bir değerlendirme yapılması amaçlanmış ve bu amaçla müze iki kez ziyaret edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Kelime Müzesi, Sanat, Oyun, Müze.
Kaynakça
- ARTUN, A. (2005), Sanatçı Müzeleri, İstanbul:İletişim Yayınları.
- ATAGÖK, T. (2021), Müzeler ve Müzecilik üzerine Yazılar, İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Yayınları.
- BARTHES, R. (1996), S/Z, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- DERRİDA, J. (1999), Konuksev(-er-/-mez-)lik, Pera Peras Poros: Jacques Derrida ile Birlikte Disiplinlerrası Çalışma İçerisinde, YKY; Aktaran YÜCEL, D. (2012), Yeni Medya Sanatı ve Yeni Müze: Dijital Sanat Pratiklerinin Müzeolojik Bağlamda Değerlendirilmesi, İstanbul:İstanbul Kültür Üniversitesi (YA-BA Yayın Basım).
- DURANAY, H. (2014), Dada Bakire Bir Mikroptur, Kocaeli: Kült Yayınları.
- FOUCAULT, M. (2002), Bu Bir Pipo Değildir, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- HUİZİNGA, J. (2010). Homo Ludens, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- KOCA, B., ÖZGÜL, A.(2022), Lee Mingwei Projeleri Kapsamında İlişkisel Sanat Sorgusu, Jia Journal Uluslararası Sanat ve Sanat Eğitimi Dergisi, 5 (9), 1-14.
- ONUR, B. (2012), Çağdaş Müze Eğitim ve Gelişim Müze Psikolojisine giriş, Ankara: İmge Kitapevi.
- POMİAN, K. (2000), Müzecilikte Yeni Yaklaşımlar Küreselleşme ve Yerelleşme, İstanbul: Numune Matbaacılık.
- SAYBAŞILI, N. (2017), Sanat Sahada: Görsel Kültür Çalışmalarında Etnografik Bilgi, İstanbul: Metis Yayınları.
- YÜCEL, D. (2012), Yeni Medya Sanatı ve Yeni Müze: Dijital Sanat Pratiklerinin Müzeolojik Bağlamda Değerlendirilmesi, İstanbul:İstanbul Kültür Üniversitesi (YA-BA Yayın Basım)
Share this content: